Turku

Vanaf Kasnäs door de scheren naar Turku is net aan bezeild. Het is mooi weer en ik maak goede voortgang. Twee marinevaartuigen patrouilleren al zigzaggend tussen de eilanden door als jachthonden op zoek naar de vos. Het begint harder te waaien en ik ga maar een rif steken. Geen overbodige zaak want enige tijd later waait het bij vlagen 7 Bft. Het laatste gedeelte in de aanloop naar Turku is prachtig vanwege de vele mooie houten huizen en de variatie in het landschap. In Turku zelf moet je eerst langs de handelshaven en terminals van de ferry’s. Dan linksuit langs de kranen van Wärtsila, in Zwolle geen onbekend bedrijf, het riviertje de Aurajoki op. Daar vlakbij het stadshart vind ik een plekje in een box.

Het Aboa Vetus & Ars Nova museum is een merkwaardig dubbelmuseum. De kelder is gewijd aan de middeleeuwen en is in feite ook een opgraving van een aantal middeleeuwse gebouwen. Er wordt zelfs nog steeds opgravingswerk verricht. Daar heeft men een modern gebouw bovenop gezet en daar wordt moderne kunst tentoongesteld.

15 Kilometer buiten de stad op het eiland Kaskerta is het landgoed Brinkhall. Dit enigszins verwaarloosde buitenverblijf is het doel van mijn fietstocht. Onderweg geniet ik van de landelijkheid. Een korenveld dat blauw ziet van de korenbloemen. Het buiten heeft geen pretenties en het is plezierig om er op je gemak rond te kijken. Het is alsof de gebouwen het verval met waardigheid verdragen. Nou wij nog.