Pagina's

14.6.07

De sauna


Het heeft geregend en het waait behoorlijk, bovendien uit de verkeerde hoek, Oost. Toch laat ik mij niet weerhouden om te vertrekken. Optimist als ik ben, hoop ik wederom op een gunstige windschifting. Maar eerst olie tanken en dan voorlopig op de motor richting oost.
Na zo’n uur gevaren te hebben tegen wind en golven, waarbij de voortgang door toenemende wind (6 Bft) steeds verder terug loopt, geef ik het op. Dit is zinloos geweld. Op de fok koers ik terug naar de haven. Ik meer af vlakbij de antenne van het draadloze netwerk, want op mijn oude plekje was het signaal te zwak. Groot is mijn teleurstelling als ik hoor dat het netwerk alleen voor het havenbureau toegankelijk is. Maar ze bieden aan dat ik op die computer data mag uploaden. Én hij heeft nog een idee, de zeesauna is net vrij daar mag ik gratis gebruik van maken, normaal hangt daar een fors tarief aan.

Op de rotsen aan de zee staat een blauwgrijs houten gebouwtje, de zeesauna. Terwijl de wind om het gebouwtje giert en meeuwen krijsen, lig ik op een handdoek in de zalige warmte van houtgestookte kachel te zweten. Dit is sauna in zijn pure vorm. Heel anders dan de sauna’s in Nederland die steeds meer decadente lustoorden worden, die de thermen van de Romeinen naar de kroon steken. Als het luie zweet van het lijf drupt is het tijd voor een luchtbad in de stormachtige wind. Zodra ik voldoende ben afgekoeld loop ik over de rotsen naar de zwemtrap om in het frisse zeewater te zwemmen. Dit is een louterend bad. Daarna mandie ik nog even met schoon water uit een teiltje. Zowel lichamelijk als geestelijk gereinigd ziet de dag er weer veelbelovend uit.