Als ik opsta is het eigenlijk ongewoon stil voor zo’n grote stad. Pas een uur later kom ik er achter dat het 6 juni de Zweedse nationale feestdag is. Bij het koninklijk slot is een muziekkorps en er wordt een toespraak gehouden. Mijn Zweeds is niet van dien aard dat ik daar iets van mee gekregen heb.
Ik dwaal wat door straatjes van Gamle Stan. Dit oude deel van de stad heeft iets knus doordat het, behalve het slot, geen hele grote gebouwen en straten heeft. Bij de Duitse kerk staat "Fürchtet Gott!Ehret den König!" Én er is een Cornelis Vreeswijk museum. De troubadour, in Nederland bekend geworden door "De nozem en de non", is hier nog altijd erg populair.
Stockholm leeft met het water. Het is op 14 eilanden gebouwd. Vandaag is het opnieuw een prachtige dag en het lijkt wel of iedereen wil profiteren van de zon. Een enkeling heeft de omschakeling naar de zomer nog niet kunnen maken en loopt nog in kleding die mij het zweet doet uitbreken. Maar de meesten zijn zeer zomers gekleed. Ik kan me dat zo voorstellen, na een lange winter en in de wetenschap dat de zomer maar kort duurt op deze breedtegraad. Mensen lopen met Zweedse vlaggetjes. Een enkeling is gekleed in traditionele dracht. Een bebaarde Indiase maharasji in een feloranje tuniek en dito hoofddoek vormt een mooi accent. Alle terrassen zitten vol. In de parken wordt gepicknickt en een zonnebad genoten. Op het water is het een drukte van belang. Oude schepen die hun oorspronkelijke functie hebben verloren, liggen te deinen langs de kade. De functie van de betonnen schapen op Gotland wordt hier vervuld, hoe kan het ook anders in deze koningsstad, door leeuwen.
Het Museum voor Moderne kunst is gevestigd in een prachtig modern gebouw. Het heeft een internationale collectie met werk van bekende kunstenaars zoals, Matisse, Klee, Dali, Kichner, Duchamp en nog veel meer. Beneden is een druk bezochte tentoonstelling van Mamma Andersson. Het is eventjes genieten van cultuur in plaats van natuur.
De Wasahaven is de duurste tot nu toe. Maar daar staat tegenover dat ik daarvoor ook de wasmachine en de droger kan gebruiken, dat ik in het hart van de stad lig én, ik mag mijn PC aansluiten op het internet in het kantoor van de havenmeester.
Later ga ik naar het naast de haven gelegen Wasamuseum. Daar ligt een prachtig geconserveerd 300 jaar oud oorlogszeilschip dat in de jaren 50 en 60 bovenwater is gehaald. Het schip is 20 minuten, nadat het vertrokken was op haar eerste tocht, gekapseisd. Het was licht weer die dag en slechts 4 van 25 zeilen waren gehesen. Oorzaak een verkeerd ontwerp waardoor er onvoldoende plaats was voor ballast. Dus Zwedens nationale trots is eigenlijk een mislukt oorlogsschip.
Als het wat minder warm ga ik per fiets zomaar wat rondrijden. Fietsen is ideaal in dit soort steden. Het kost veel minder inspanning als al dat geslenter en je kunt in korte tijd veel zien. Bij het koninklijk slot is het een drukte van belang. Veel mensen staan ergens op te wachten. Politiebusjes hebben de weg geblokkeerd en op het water waakt een snel marinevaartuig met gewapende mariniers. In de lucht, behalve meeuwen en gele ballonnen, ook een politiehelikopter. Voor het paleis staat een stoet in parade-uniform gestoken ruiters te wachten. Vooraf gegaan door 4 herauten te paard zet de stoet zich in beweging. De koninklijke familie maakt een rondrit door de stad in twee open, door vier paarden getrokken rijtuigen. In de eerste zit koning Carl XVI Gustaf en koningin Sylvia. In het tweede rijtuig hun drie kinderen, kroonprinses Victoria, prinses Madaleine en prins Carl Philip. Het valt mij op dat de drie vrouwen allemaal dezelfde traditionele kleding dragen. Dus Maartje van Weegen zou over dit onderwerp snel uitgepraat raken. Als ik, nadat de stoet voorbij is, richting de boot rijd, maak ik kennelijk een afsnijding want daar komt de stoet ook weer langs. Het volk maakt ‘n blije, nieuwsgierige maar niet overenthousiaste indruk. Maar misschien is dat net zoals bij ons tukkers, wanneer iemand ons enthousiast vraagt, "En? Hoe was het?". En het antwoord is, "’T gung wel" dan betekent dat, dat wij dolenthousiast zijn.
Ik dwaal wat door straatjes van Gamle Stan. Dit oude deel van de stad heeft iets knus doordat het, behalve het slot, geen hele grote gebouwen en straten heeft. Bij de Duitse kerk staat "Fürchtet Gott!Ehret den König!" Én er is een Cornelis Vreeswijk museum. De troubadour, in Nederland bekend geworden door "De nozem en de non", is hier nog altijd erg populair.
Stockholm leeft met het water. Het is op 14 eilanden gebouwd. Vandaag is het opnieuw een prachtige dag en het lijkt wel of iedereen wil profiteren van de zon. Een enkeling heeft de omschakeling naar de zomer nog niet kunnen maken en loopt nog in kleding die mij het zweet doet uitbreken. Maar de meesten zijn zeer zomers gekleed. Ik kan me dat zo voorstellen, na een lange winter en in de wetenschap dat de zomer maar kort duurt op deze breedtegraad. Mensen lopen met Zweedse vlaggetjes. Een enkeling is gekleed in traditionele dracht. Een bebaarde Indiase maharasji in een feloranje tuniek en dito hoofddoek vormt een mooi accent. Alle terrassen zitten vol. In de parken wordt gepicknickt en een zonnebad genoten. Op het water is het een drukte van belang. Oude schepen die hun oorspronkelijke functie hebben verloren, liggen te deinen langs de kade. De functie van de betonnen schapen op Gotland wordt hier vervuld, hoe kan het ook anders in deze koningsstad, door leeuwen.
Het Museum voor Moderne kunst is gevestigd in een prachtig modern gebouw. Het heeft een internationale collectie met werk van bekende kunstenaars zoals, Matisse, Klee, Dali, Kichner, Duchamp en nog veel meer. Beneden is een druk bezochte tentoonstelling van Mamma Andersson. Het is eventjes genieten van cultuur in plaats van natuur.
De Wasahaven is de duurste tot nu toe. Maar daar staat tegenover dat ik daarvoor ook de wasmachine en de droger kan gebruiken, dat ik in het hart van de stad lig én, ik mag mijn PC aansluiten op het internet in het kantoor van de havenmeester.
Later ga ik naar het naast de haven gelegen Wasamuseum. Daar ligt een prachtig geconserveerd 300 jaar oud oorlogszeilschip dat in de jaren 50 en 60 bovenwater is gehaald. Het schip is 20 minuten, nadat het vertrokken was op haar eerste tocht, gekapseisd. Het was licht weer die dag en slechts 4 van 25 zeilen waren gehesen. Oorzaak een verkeerd ontwerp waardoor er onvoldoende plaats was voor ballast. Dus Zwedens nationale trots is eigenlijk een mislukt oorlogsschip.
Als het wat minder warm ga ik per fiets zomaar wat rondrijden. Fietsen is ideaal in dit soort steden. Het kost veel minder inspanning als al dat geslenter en je kunt in korte tijd veel zien. Bij het koninklijk slot is het een drukte van belang. Veel mensen staan ergens op te wachten. Politiebusjes hebben de weg geblokkeerd en op het water waakt een snel marinevaartuig met gewapende mariniers. In de lucht, behalve meeuwen en gele ballonnen, ook een politiehelikopter. Voor het paleis staat een stoet in parade-uniform gestoken ruiters te wachten. Vooraf gegaan door 4 herauten te paard zet de stoet zich in beweging. De koninklijke familie maakt een rondrit door de stad in twee open, door vier paarden getrokken rijtuigen. In de eerste zit koning Carl XVI Gustaf en koningin Sylvia. In het tweede rijtuig hun drie kinderen, kroonprinses Victoria, prinses Madaleine en prins Carl Philip. Het valt mij op dat de drie vrouwen allemaal dezelfde traditionele kleding dragen. Dus Maartje van Weegen zou over dit onderwerp snel uitgepraat raken. Als ik, nadat de stoet voorbij is, richting de boot rijd, maak ik kennelijk een afsnijding want daar komt de stoet ook weer langs. Het volk maakt ‘n blije, nieuwsgierige maar niet overenthousiaste indruk. Maar misschien is dat net zoals bij ons tukkers, wanneer iemand ons enthousiast vraagt, "En? Hoe was het?". En het antwoord is, "’T gung wel" dan betekent dat, dat wij dolenthousiast zijn.
