Polaire Pasen

Het Paard van Marken

Californioh, oh oh

Blokken van de Silver Spray

De Mikhail S. Vorontsov in de haven van Urk

Haveningang Volendam

Kokmeeuw en Sielasâlt in Volendam

Kantkraag van ijs Volendam

Het Markermeer is omzoomd door een kantwerk van ijzige stalagmieten. De wind waait al meer dan een week uit het noordoosten en voert polaire lucht aan. Kanaal 1, het scheepvaartuurbericht, maakt melding van diverse havens langs de randmeren, die niet bereikbaar zijn voor de pleziervaart vanwege ijsafzettingen. Watertemperatuur van het IJsselmeer is 1,3 graad Celsius.

Vanochtend hebben wij de Amsterdamse Sixhaven verlaten waar wij het winterseizoen met veel genoegen hebben gelegen. Eerst de olietank weer bijgevuld. Er is flink wat olie verstookt om het onderdeks wat aangenaam te hebben. Het Buiten-IJ ligt aan lijzijde vol met drijfijs. Daar kunnen wij onmogelijk varen, maar de sportbetonning aan bakboordzijde is ijsvrij en breed genoeg om het tegemoetkomende vrachtverkeer geenszins te hinderen. De zon schijnt en in de luwte van de buiskap is het prima uit te houden. Jammer dat de wind pal tegen is. Kruisen lijkt mij geen optie dus blijven wij motoren.

Het Paard van Marken is altijd een nostalgisch plekje dat associaties oproept met speelfilms uit de jaren vijftig. Het laatste stuk naar Volendam kunnen wij zeilen alhoewel de wind behoorlijk is afgenomen. Als de motor uit is, glijden wij geruisloos verder. In de verte klinkt een mooi lied afkomstig van de witte platbodem die voor ons uitzeilt. Californio, oh oh! Telkens weer hetzelfde lied? Er worden opnames gemaakt van twee playbackende zangers die op het dek van het laadruim eenvoudige pasjes uitvoeren.

Volendam vol kleumende toeristen. De Marken Expres vaart af en aan om een handjevol diehards naar Marken te brengen. De nieuwe jachthaven ligt vol ijs, maar de havenkom in het dorp is leeg op één andere passant na.

Paaszaterdag opnieuw wind tegen en zon mee. De passage van het naviduct gaat voorspoedig en in de Buitenhaven is zowaar een plekje op A- locatie vrij. 's Winters ligt hier een mix van bruine vloot en pleziervaart.

Na het paasontbijt hullen wij ons in vele lagen kleding, muts op, handschoenen aan en tenslotte een reddingsvest met lifeline. De gasten van een klipper vermaken zich met het zoeken van eieren die aan boord verstopt zijn. Urk is bezeild! Wel even opletten, de betonning van het Enhuizerzand is opgenomen, alleen de noord cardinale ton is als een stipje op de horizon zichtbaar. Wij zijn niet de enige "winterzeilers", overal is wel een zeil te ontdekken.

Op Urk ligt onze favoriete kade vol motorboten maar met hulp op de wal weten wij Sielesâlt keurig in te parkeren tussen twee Urker schepen. Op zondag wordt er in Urk om principiële redenen géén havengeld opgehaald. Bij Balk Shipyards ligt een prachtige ruim 50 m lange 3-mast-schoener met de naam Mikhail S. Vorontsov. Steeds meer campers weten de parkeerplek bij de haven te vinden.
Onder luid klokkengebeier verlaten wij de haven om zeil te zetten naar de thuishaven, jachthaven Ketelmeer in Ketelhaven. De gerenoveerde Ketelbrug draait soepel en met een knoop of vijf leggen wij de laatste mijlen af om aan te leggen in onze box. De steiger is nog nagenoeg leeg wij zijn als vroege wintergasten die terugkeren naar de zomerligplaats.