Kopenhagen

Om 7.45 varen wij de haven ‘Lagunen’ uit richting Kopenhagen. Een mooie ZW wind stuwt ons voort. De lucht betrekt maar meer dan een paar spatjes valt er niet uit. Bij de “Kleine Zeemeermin” staan een drom toeristen. Het nieuw operagebouw, pal aan het water, is monumentaal. Christianshaven lijkt op een Amsterdamse gracht. Aan beide kanten liggen boten afgemeerd en daar tussendoor varen platte rondvaartboten. Op de kruising met het Christianshaven kanaal wijst de havenmeester ons een plekje toe aan het einde van het kanaal bij een vaste brug naast de voor ons varende boot, Femte uit Grouw. Het is erg smal. Maar met voorzichtig manoeuvreren krijgen wij de boot gedraaid en langszij de Femte. Een prachtplekje!

Het is een mooie stad. Veel prachtige gebouwen en veel pleinen. Winkelstraten met goedkope rommel en hele chique met porselein en design artikelen. Maar ook kleine straatjes met restaurantjes en winkeltjes. Flaneren langs de kade van Nyhaven langs de aaneenschakeling van terrassen en de historische vaartuigen.

Vrijdagmiddag komen goede bekenden van ons uit Rijswijk voor de lunch aan boord. De tafel is mooi gedekt in de kuip. De zon schijnt helder tot een donkere wolk de illusie verstoort en een felle regenbui ons naar binnen drijft. Later gaan wij samen eens kijken naar de nog steeds bestaande hippie enclave ‘Christiana’. Een groot terrein waar een soort vrij staat is gecreëerd. Een bonte verzameling gebouwen en gebouwtjes. Vaak in hippe kleuren of vol graffiti. Hutjes die als openluchtcafé fungeren. Een vuur in een lege oliedrum. Kleine winketjes waar thee met spacecake te koop is. Een piepklein tafeltje in de open lucht wat verscholen tussen de struiken fungeert als ‘coffeeshop’. Een grote hal met alle mogelijke gereedschappen hout en dergelijke. Kleine ateliers en bedrijven. Een ruimte gewijd aan het Tibetaanse boeddhisme en de strijd van de Tibetanen tegen de overheersing door China.

Zaterdag met de trein naar Humlebaek, 33 km benoorden Kopenhagen. Daar ligt het mooiste museum van Scandinavië wat betreft Moderne kunst. Prachtig gelegen op een heuvel aan zee met uitzicht op de Sont, de Zweedse kust is goed te zien en omgeven door een parkachtige tuin met grote beelden. Het gebouw zelf is een labyrint van gangen en zalen waarvan een groot deel ondergronds ligt. Er zijn altijd grote exposities van actuele kunst. Net als ooit in het Stedelijk Museum in Amsterdam. Nu is er een overzicht van hedendaagse Chinese kunstenaars en hun werk. Zo is er een beeld van een Mao jasje van anderhalve meter hoog. Een schilderij waarop twee Mao’s elkaar de hand schudden. Maar niet alleen het recente verleden is een thema ook meer persoonlijke onderwerpen worden verbeeld. Verder een overzicht van de laatste ontwikkelingen op het gebied van architectuur en grote gelaagde doeken van een mij onbekende kunstenaar.

Naar Malmö

Om 7 uur ’s ochtends zijn er al een aantal boten vertrokken. Het lijkt wel of iedereen die een dag verwaaid gelegen heeft nu haast heeft om te vertrekken. Bij de douches is het drukker dan ooit. Maar in Scandinavië zijn douchedeurtjes gelukkig zeldzaam, want aan- en uitkleden vergt vaak meer tijd dan het douchen zelf, bovendien is dat gehannes in een (te) kleine ruimte dan ook niet nodig. Tip voor de Nederlandse jachthavenbeheerders; sloop die deurtjes en tussenschotten en de benutting van de douchecapaciteit is in een klap verdrievoudigd.

De wind is oost! Voor het eerst in twee weken gaat het weer voor de wind. Het prachtige landschap van Skåne lijkt op een schilderij van Van Gogh of moet ik zeggen Ton Schulten. Alleen een zonnetje ontbreekt. Aanvankelijk gaat het met een mooi gangetje maar allengs nemen wind en golven toe. Het gaat ook regenen. Pal voor de wind met een uitgeboomde fok. Het waait nu zo hard dat de boot af en toe uit het roer dreigt te lopen. De boom moet er uit. Terwijl An geconcentreerd stuurt ga ik aangelijnd naar het voordek om de boom er uit te halen. Dan wisselen wij van rol en gaat An het grootzeil binnenhalen. Ze moet zich goed vasthouden als het schip van een golftop naar beneden surft. Tenslotte rollen wij de fok weer uit. Alleen op de fok is het een stuk rustiger maar maken wij toch voldoende voortgang.

Bij de passage door het Falsterbo-kanaal komen wij mooi op tijd voor de brugopening op het hele uur. Aan de andere kant van het schiereiland treffen wij compleet ander weer aan. De zon schijnt en de wind is zodanig dat wij weer alle zeilen bijzetten. Wij passeren het 40 meter hoge bruggedeelte van de brug-tunnelverbinding tussen Kopenhagen en Malmö. De “Turning Torso” is de grote blikvanger van Malmö. Een door Santiago Calatrava ontworpen getordeerde woontoren die als landmark het stadsbeeld domineert.

‘s Nachts harde wind en regen. Maar na het ontbijt is het droog. Op de fiets naar Malmö. De omgeving van de ‘Turning Torso’ lijkt wel wat op het KNSM-eiland in Amsterdam maar met een veel gevarieerdere bebouwing. Wij bekijken een promotiefilm over de ‘Turning Torso’. Twee jaar geleden zag ik een documentaire over de bouw die liet zien hoe moeizaam het bouwproces met veel financiële en technische tegenvallers verliep. Dat was een veel interessantere film. Het gebouw is fascinerend om te zien. Malmö’s oude centrum doet plezierig aan. Op het pleintje ‘Lille Torg’ wemelt het van de terrassen en als de zon doorbreekt zitten ze in no-time vol. Wij bezoeken het Design Center, met onder andere designfietsen, de Konsthalle en het Konstmuseum.

Verwaaid in Ystad

Ook s’avonds blijft de voorspelde stormachtige NO wind uit. De regen blijft echter onophoudelijk naar beneden komen.

Pas in de ochtend begint het hard te waaien en niet uit NO maar uit W. Dat is wel de richting waar onze volgende bestemming ligt. Alles beweegt in de haven. De boten dansen op de golven en rukken aan de lijnen. En ook de drijvende steigers schommelen en kraken. Misschien moeten wij maar aan een caravannetje. Er staat toevallig een hele mooie vlakbij de haven geparkeerd. In de haven ligt een sauna die op een vlotje gebouwd is. Maar helaas wordt hij deze dagen niet gestookt.

’s Middags loopt de driemaster Sea Cloud II, met behulp van een sleepboot die het achterschip in bedwang houdt, de haven binnen. Ik heb het zeilende cruiseschip al een aantal keren onderweg gezien. Onder andere in Mariehamn, Stockholm en Tallinn. Een mooie gelegenheid om het schip eens van dichtbij te gaan bekijken. Het lijkt geen authentieke oude omgebouwde windjammer te zijn maar een voor cruises gebouwd schip. Vooral de ramen van het restaurant in het achterschip zijn ontzettend kitscherig. Bij het havenrestaurantje staan veel mensen te kijken als het schip ’s avonds langzaam achter de horizon verdwijnt, op weg naar de volgende bestemming. De storm is gaan liggen. Morgen oostenwind!?

Samen verder

Het weerzien met Anneke is geweldig. Ruim twee maanden hadden wij alleen contact via telefoon en de e-mail, maar nu is ze weer aan boord. Ook Jouke en Christa zijn blij elkaar weer te zien. Wij vieren het met een etentje op het terras van het jachthavenrestaurant met uitzicht op een strandje en een kalme zee. De avondzon beschijnt onze bruinverbrande hoofden als wij verhalen van de gebeurtenissen van de afgelopen twee weken.

Vanochtend eerst het weerbericht luisteren van Radio Stockholm. Even horen of de stormwaarschuwing voor dit gebied nog steeds van kracht is. Ja, in de namiddag wordt voor Southern Baltic NO wind 8 Bft voorspeld. Gelukkig geen wind van zee die een hoge deining zou veroorzaken, maar wind van land. Wij liggen met de kop op de wind maar een paar extra lijnen is niet overbodig. Maar voorlopig is er nog niets aan de hand behalve dat de barometer per uur terugloopt.
Wij nemen afscheid van Jouke en Christa die nog twee dagen in Kopenhagen gaan doorbrengen. Het is bijzonder rustig in de stad. Wij slenteren wat door de pittoreske straatjes. Jammer dat de sober ingerichte Franciscaner kerk van het oudste klooster van Zweden dicht is, want vooral de lichtinval in het voorste deel van de kerk maakt het tot een prachtige ruimte. De hele middag regent het maar veel wind komt er nog niet uit.

Op de plaats van de misdaad

Simrishamn is een aardig toeristisch stadje met oude kleurige huisjes met stokrozen tegen de muren. Er is een veerverbinding met het Deense eiland Borgholm.

Het is bladstil als wij ontbijten in de kuip. Jouke eet een boterham met pindakaas en hagelslag! De goorlap. Het wordt tijd dat hij van boord gaat. (glimlach) Terwijl de sonoor brommende motor ons langs het glooiend landschap van Zuid Zweden voert, maakt hij het weer helemaal door de kuip te cleanen en in de was te zetten. Op het laatst kan de fok bij voor wat extra snelheid maar echt zeilen zit er vandaag niet in. Vlak voor de haveningang van Ystad moet ik nog even extra gas geven want de snelle ferry uit Borgholm komt aangestormd met een vaartje van 72 km per uur! Het ziet er dreigend uit maar wij zijn net op tijd aan de andere kant van de geul.

Ystad
In de haven drijven zwarte plakkaten aarde en het stinkt naar methaan met een vislucht. Oorzaak blijkt dezelfde ferry. Hij veroorzaakt tijdens het binnenlopen een golf die delen gasgevulde aarde losmaakt van de bodem.
Ystad is voor trouwe lezers c.q. kijkers van de Kurt Wallander serie van de schrijver Henning Mankell een begrip. Ystad is de standplaats van inspecteur Wallander. Het is een leuk stadje met vakwerkhuizen, winkelstraten, pleintjes en veelkleurige huisjes met rozen of stokrozen voor de deur, die in de verste verte niet met misdaad geassocieerd kunnen worden. De plaatselijke VVV heeft een boekje met alle Kurt Wallander plekken en een Wallander tour per oude brandweerwagen.
Anneke en Christa zijn inmiddels per auto onderweg en zullen morgen arriveren. Zondag gaan An en ik samen verder richting Malmö en Kopenhagen. Jouke en Christa gaan via Kopenhagen weer terug naar Zwolle. Maar voor het zover is moeten wij eerst schoon schip maken. Jouke heeft al een mooi begin gemaakt met het cleanen van de kuip.

Zaterdagochtend wat een activiteit aan boord! Het lijkt wel of wij een eerste afspraak hebben. Terwijl de was draait wordt de wc en de koelkast schoongemaakt. Er wordt stofgezogen en opgeruimd, waarbij Jouke het leeuwendeel voor zijn rekening neemt. Vieze delen van het dek nog even schoongemaakt. En ik wordt in de mast gehesen om de radarreflector vast te zetten.