Een flinke depressie zorgt voor te veel regen en wind zodat wij Rendsburg als wachtplaats kiezen voordat wij de, door velen gevreesde overtocht via de Duitse Bocht, ondernemen. Maar om zelf niet depri te worden, hullen wij ons in gepaste regenkleding en fietsen naar enkele minder bekende hoogtepunten die Rendsburg te bieden heeft.
De ‘Schiffsbegrüssungsanlage’ aan het Nord-Ostseekanal is een prachtig staaltje van serieuze Duitse humor. Onder de fameuze stalen spoorbrug bevindt zich niet alleen een hangende veerpont, maar ook een horecagelegenheid met terras. Op dat terras staat een veelhoekige serre, het hart van de ‘Schiffsbegrüssungsanlage’. Binnen zit Otto die ons op de hoogte zal houden welke schepen voorbij komen. Zodra een zeereus in de buurt is, meldt hij zich en vertelt ons allerlei wetenswaardigheden zoals naam, bouwjaar, lengte, breedte, diepte en bestemming van de passant. Extra feestelijk wordt het wanneer hij het desbetreffende volkslied laat horen. Dan spoedt hij zich naar buiten om de zeelui enthousiast met twee armen zwaaiend te verwelkomen. De stuurman van de Finnsea komt zelfs even van de brug naar buiten om terug te zwaaien. Licht ontroerd en enigszins trots zijn wij wanneer het Wilhelmus klinkt voor de kustvaarder Amber uit Delfzijl. Hoewel in principe alleen de grote jongens ‘begrüsst’ worden, is ons twee jaar geleden de eer te beurt gevallen om, ten aanschouwe van een vol terras, met onze nationale hymne begroet te worden.
De langste bank van Europa staat langs het kanaal. Vandaag is er plaats genoeg. Een iets minder lange roltrap brengt ons diep onder de kanaalbodem naar de fiets- en voetgangerstunnel.
Genoeg vrijblijvend vermaak, wij gaan hedendaagse kunst bekijken.
Nord Art is een hele grote jaarlijks tentoonstelling voor beeldende kunst. In Büdelsdorf, op loopafstand van de RVR jachthaven in de Obereidersee of vanaf Rendsburg, ligt het terrein van een niet meer in gebruik zijnde ijzergieterij, een oude remise en het omringende park. Hier in de Carlshütte tonen internationale kunstenaars in allerlei disciplines van de kunst hun werk. De oude hallen laten nog alle sporen zien van hun vorige leven en vormen zo een fascinerend contrast met de kunst van nu. Grossartig!
Een rechthoekig bassin bevat inktzwart water met daarboven abstracte figuren en lijnen. Hiroko, gekleed in kimono, nodigt toeschouwers uit om een oregami lotusbloem met lichtje, symbool van de ziel, aan het water toe te vertrouwen. Als schipper van de ‘Sielesâlt’, die bovendien geen kerk kan passeren zonder een kaarsje op te steken, kan ik deze uitnodiging onmogelijk negeren.
