Na het bezoek aan de douane is het toch nog laat geworden en om half tien zoek ik een plekje in de haven. Geplaagd door de harde wind, die nog enigszins in kracht is toegenomen, schuif ik wat klungelig tussen twee afgemeerde schepen. Vele helpende handen behoeden mij voor verder onheil. Ik lig naast de Booster uit Laren. Het is prettig om weer eens Nederlands te spreken. Het schip heeft in Zweden overwinterd.
Na wat opruimwerk en een welverdiend pilsje ga ik maar eens passagieren om de midzomernacht te beleven. Aan de steiger liggen veel motorboten met jongelui aan boord. De muziek staat aan. Iedereen is vrolijk en er heerst een uitgelaten stemming. Enkele eettentjes op de kade doen goede zaken. Er wordt heel veel gedronken. Gesjouw met pakketten bier en flessen sterke drank. Overal liggen weggeworpen blikjes, flesjes en andere overblijfselen van een kortstondig losbandig leven. Over de hele kuststrook, stranden en rotsen zitten mensen in groepjes te praten, te drinken en op hun eigen manier een feestje te bouwen. Op een eenzame rots die net boven water uitsteekt brandt een vuur, alsof je water ziet branden. Mensen hebben tentjes opgezet of zijn met een camper. Twee oude mannen die blikjes verzamelen hebben ook dé dag van het jaar, wat een oogst. De bars zijn afgeladen vol, extra uitsmijters screenen iedereen die naar binnen wil. Ook de politie is overal zichtbaar aanwezig om uitwassen te voorkomen.
Kofferbakken van auto’s zijn tijdelijk tot bar getransformeerd en de stereo staat voluit. Sommigen kunnen niet meer op hun benen staan. Een meisje probeert een sigaret aan te steken maar het filter wil niet branden. Niet iedereen heeft het naar zijn zin, er zitten ook mensen her en der die even niet meer zien zitten. Ik bekort deze korte nacht nog verder door de slaapzak in te duiken.
Als ik opsta is er hier en daar nog een kleine afterparty aan boord. De rommel op de kade is al weer opgeruimd op een verloren bierflesje na. Het waait vreselijk hard. Wat is dat toch met Hanko? De buren gaan toch weg. Met een lijn op mijn schip en iemand die op de kant de kop van het schip recht probeert te houden, slagen ze er met veel moeite in om uit de rij te komen. Ik blijf nog wel een dag hier. De was doen en de voorraden aan vullen. Dat laatste gaat niet door want er is geen winkel open vanwege….. Precies.
Helaas kan ik ook niet uploaden. Het rustige Park café de enige plek waar dat zou kunnen is opeens het middelpunt geworden van een spontaan ontstane jongerencamping. Mensen kruipen wat verdwaasd uit hun tentje of van de achterbank van hun auto. Er wordt wat gegeten en gedronken. Een enkeling kan er niet genoeg van krijgen en is alweer aan het bier. De belevenissen van de nacht worden nog eens doorgenomen.
Terug aan boord dreigt, nu de buren die nog enigszins beschutting boden zijn verdwenen, de boot door de zeer krachtige wind tegen de kade geblazen te worden. Met hulp van een ontzettend aardige Fin, slaag ik er in om de lijn van de hekboei op de lier te zetten. Nu kan er zoveel spanning op de lijn gezet worden dat ik vrij blijf van de kade.
Na wat opruimwerk en een welverdiend pilsje ga ik maar eens passagieren om de midzomernacht te beleven. Aan de steiger liggen veel motorboten met jongelui aan boord. De muziek staat aan. Iedereen is vrolijk en er heerst een uitgelaten stemming. Enkele eettentjes op de kade doen goede zaken. Er wordt heel veel gedronken. Gesjouw met pakketten bier en flessen sterke drank. Overal liggen weggeworpen blikjes, flesjes en andere overblijfselen van een kortstondig losbandig leven. Over de hele kuststrook, stranden en rotsen zitten mensen in groepjes te praten, te drinken en op hun eigen manier een feestje te bouwen. Op een eenzame rots die net boven water uitsteekt brandt een vuur, alsof je water ziet branden. Mensen hebben tentjes opgezet of zijn met een camper. Twee oude mannen die blikjes verzamelen hebben ook dé dag van het jaar, wat een oogst. De bars zijn afgeladen vol, extra uitsmijters screenen iedereen die naar binnen wil. Ook de politie is overal zichtbaar aanwezig om uitwassen te voorkomen.
Kofferbakken van auto’s zijn tijdelijk tot bar getransformeerd en de stereo staat voluit. Sommigen kunnen niet meer op hun benen staan. Een meisje probeert een sigaret aan te steken maar het filter wil niet branden. Niet iedereen heeft het naar zijn zin, er zitten ook mensen her en der die even niet meer zien zitten. Ik bekort deze korte nacht nog verder door de slaapzak in te duiken.
Als ik opsta is er hier en daar nog een kleine afterparty aan boord. De rommel op de kade is al weer opgeruimd op een verloren bierflesje na. Het waait vreselijk hard. Wat is dat toch met Hanko? De buren gaan toch weg. Met een lijn op mijn schip en iemand die op de kant de kop van het schip recht probeert te houden, slagen ze er met veel moeite in om uit de rij te komen. Ik blijf nog wel een dag hier. De was doen en de voorraden aan vullen. Dat laatste gaat niet door want er is geen winkel open vanwege….. Precies.
Helaas kan ik ook niet uploaden. Het rustige Park café de enige plek waar dat zou kunnen is opeens het middelpunt geworden van een spontaan ontstane jongerencamping. Mensen kruipen wat verdwaasd uit hun tentje of van de achterbank van hun auto. Er wordt wat gegeten en gedronken. Een enkeling kan er niet genoeg van krijgen en is alweer aan het bier. De belevenissen van de nacht worden nog eens doorgenomen.
Terug aan boord dreigt, nu de buren die nog enigszins beschutting boden zijn verdwenen, de boot door de zeer krachtige wind tegen de kade geblazen te worden. Met hulp van een ontzettend aardige Fin, slaag ik er in om de lijn van de hekboei op de lier te zetten. Nu kan er zoveel spanning op de lijn gezet worden dat ik vrij blijf van de kade.
