Om vier uur werd ik wakker door twee heren van het schip naast mij die de Herrentag kennelijk nog wat verlengd hadden. Behoorlijk beschonken en in dit geval luidruchtig, onbeschoft en onbeschaamd. De twee die aan boord gebleven waren moesten het ontgelden. “DU FAULE HUNDE, KOMMT HERAUS!!!! Er moest nog meer bier gedronken worden. Ook aan de overkant van de haven klonk tot 5 uur regelmatig geschreeuw. Daar werd deze heer niet vrolijk van.
Er wordt een nieuw “Ozeanum” gebouwd ter vervanging van het oude aan de zee gewijde, museum. Het wordt een combinatie van heel moderne nieuwbouw en prachtige oude havengebouwen.
De ophaalbrug naar het zuiden van de Strelasund gaat om 5.20 uur (geen optie) om 9.15 uur (prima tijd) en om 17.20 uur (ook geen optie). Met zo’n 15 schepen gaat het door de brug. Snel zeil zetten en proberen om met dit lichte weer toch goede voortgang te maken. Ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan het is kijken naar de beste positie en proberen de rest de koef af te steken. En het lukt aardig om het grootste deel van de groep, waaronder twee Bavaria’s 37 voor te blijven of in te halen. Als ik een platbodem voorbij loop, met twee nóg oudere mannen dan ik, roept de stuurman: “Du bist wiet van Hoes!” En hij voegt eraan toe Sielesâlt is een Friese naam en betekent Seelensalz. Helemaal goed!
Ondertussen ga ik gelijk op met twee Noorse Volksboten, die lopen erg goed voor hun lengte, en een nieuwe Hansa 375. Die nipt op mij uitloopt. Uiteindelijk gaat ieder zijn eigen weg en de mijne voert naar Sassnitz op Rügen.
Het gebied waar ik doorheen zeil is een prachtig, door eilanden beschermd, zeilgebied met veel mogelijkheden om te ankeren of kleine haventjes aan te doen. Het is dan ook druk op het water dit Hemelvaartsweekend. Prachtig weer vandaag maar weinig wind.
Vlak voor Sassnitz loopt de Kruzenstern, een Russische viermaster, vlak voor mij langs. Het schip ziet er geweldig goed onderhouden uit.
In de voormalige veerhaven vind ik een plekje aan de kade. Het ruikt hier naar gerookte vis. De lange havenpier is tevens wandelpier. Het is een druk geslenter van mensen die bootjes kijken en een visje eten bij een van de tot mini horecaonderneming omgebouwde viskotterjes. Er zijn nog veel vissers actief hier. De passagiersterminal krijgt een face-lift. Een nieuwe brug, die doet denken aan de door Santiago Calatrava ontworpen bruggen in de Haarlemmermeerpolder, voert de toeristen straks met een elegante boog omhoog naar de op een heuvel gelegen stad.
Later komt nog een Nederlands schip binnen, de TiSento uit Workum. De havenmeester is zeer behulpzaam. Hij legt omstandig uit waar ik levensmiddelen kan kopen. Met adviezen om daar wel te kopen omdat het goed en goedkoop is, of juist niet daar omdat er vaak spullen over de datum verkocht worden. Ik geniet in de avondzon van een glas bier en lees “Harry Potter and the order of the phoenix”
Er wordt een nieuw “Ozeanum” gebouwd ter vervanging van het oude aan de zee gewijde, museum. Het wordt een combinatie van heel moderne nieuwbouw en prachtige oude havengebouwen.
De ophaalbrug naar het zuiden van de Strelasund gaat om 5.20 uur (geen optie) om 9.15 uur (prima tijd) en om 17.20 uur (ook geen optie). Met zo’n 15 schepen gaat het door de brug. Snel zeil zetten en proberen om met dit lichte weer toch goede voortgang te maken. Ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan het is kijken naar de beste positie en proberen de rest de koef af te steken. En het lukt aardig om het grootste deel van de groep, waaronder twee Bavaria’s 37 voor te blijven of in te halen. Als ik een platbodem voorbij loop, met twee nóg oudere mannen dan ik, roept de stuurman: “Du bist wiet van Hoes!” En hij voegt eraan toe Sielesâlt is een Friese naam en betekent Seelensalz. Helemaal goed!
Ondertussen ga ik gelijk op met twee Noorse Volksboten, die lopen erg goed voor hun lengte, en een nieuwe Hansa 375. Die nipt op mij uitloopt. Uiteindelijk gaat ieder zijn eigen weg en de mijne voert naar Sassnitz op Rügen.
Het gebied waar ik doorheen zeil is een prachtig, door eilanden beschermd, zeilgebied met veel mogelijkheden om te ankeren of kleine haventjes aan te doen. Het is dan ook druk op het water dit Hemelvaartsweekend. Prachtig weer vandaag maar weinig wind.
Vlak voor Sassnitz loopt de Kruzenstern, een Russische viermaster, vlak voor mij langs. Het schip ziet er geweldig goed onderhouden uit.
In de voormalige veerhaven vind ik een plekje aan de kade. Het ruikt hier naar gerookte vis. De lange havenpier is tevens wandelpier. Het is een druk geslenter van mensen die bootjes kijken en een visje eten bij een van de tot mini horecaonderneming omgebouwde viskotterjes. Er zijn nog veel vissers actief hier. De passagiersterminal krijgt een face-lift. Een nieuwe brug, die doet denken aan de door Santiago Calatrava ontworpen bruggen in de Haarlemmermeerpolder, voert de toeristen straks met een elegante boog omhoog naar de op een heuvel gelegen stad.
Later komt nog een Nederlands schip binnen, de TiSento uit Workum. De havenmeester is zeer behulpzaam. Hij legt omstandig uit waar ik levensmiddelen kan kopen. Met adviezen om daar wel te kopen omdat het goed en goedkoop is, of juist niet daar omdat er vaak spullen over de datum verkocht worden. Ik geniet in de avondzon van een glas bier en lees “Harry Potter and the order of the phoenix”
