Kiel sailing city is de slogan waarmee men Kiel smoel tracht te geven. Ik moet zeggen het is niet slecht gekozen want het is het beste wat Kiel te bieden heeft. Kiel ligt aan het puntje van een trechtervormige fjord. De watersport in het algemeen en de zeilsport in het bijzonder leeft hier als in weinig andere steden die ik ken. Natuurlijk is de stad het meest bekend van de Kieler Woche, een top evenement zoal bij ons de Sneekweek. Er zijn tientallen jachthavens en zeilscholen. Daarnaast wemelt het van roeiverenigingen en kanoclubs.
Ik lig momenteel in Sporthafen Düsternbrook, algemeen beter bekend als de oude Olympiahafen van de omstreden spelen van 1936. Een jachthaven met vier havenkommen waarvan er een de bijnaam “Miljonairsbekken” draagt. Helaas lig ik daar niet.
In de korte tijd dat ik hier ben is mij wel opgevallen dat watersport geen kwestie is van vrijblijvend vermaak, maar een serieus te nemen aangelegenheid vertegenwoordigd.
Bijvoorbeeld de Kieler Yacht Club zit tegenover deze jachthaven in een kapitaal pand en heeft eigen hotel en restaurantfaciliteiten. Dat is niet uitzonderlijk want ook de roeivereniging en zelfs de kanovereniging hebben een eigen restaurant. Er is een gerenommeerde Brittish Yacht Club. Ook de marine, nadrukkelijk aanwezig in Kiel heeft haar eigen clubgebouwen en jachthaven.
Belangrijker en leuker om te constateren is dat de jeugd enthousiast gemaakt wordt voor de watersport.
In de Germaniahafen liggen historische vaartuigen. Een groepje kinderen krijgt van een van de schippers uitleg over de verschillende schepen en waarvoor ze gebruikt werden.
Er is en promotiekamp opgezet waar veel pret valt te beleven in, op de watersport geïnspireerde, attracties. Bovendien kan de jeugd meezeilen op een zeilsloep of aan boord van klassieke tweemaster, kanoles krijgen of met een rubberboot een rondje haven maken. Wat opvalt bij de doe-activiteiten is dat de kinderen heel gedisciplineerd zijn en de instructeurs uiterst serieus. Het nieuwe leren heeft hier zeker nog geen intrede gedaan. Kort samengevat, Disziplin, Ordnung muss sein und mann muss etwas lernen.
Toen ik hier aankwam woei het bij vlagen 7 bft en meer. Er werd gezeild door cadetten van de marine in tweemastsloepen tot de boorden bijna onderwater stonden. Maar ook ’s avonds gingen ook uit de jachthaven waar ik lig verschillende open boten zonder motor het water op. Nog even zeilen na het werk.
Bij het scheepvaartmuseum liggen een aantal historische schepen waaronder een kogge, een type schip dat in de middeleeuwen werd gebruikt voor het vervoer van goederen tussen de Hanzesteden. Ik heb een leuk praatje met een van de bemanningsleden die ook de Kamper kogge goed kende. Hij had ook nog een vraag aan mij: “Hoe spreek je IJmuiden uit?” Hij zal thuis nog een oefenen. Ik zei dat ik op het IJsselmeer een onbekende kogge, met kraaiennest, tegenkwam die naar Sail Kampen op weg was. Hij zei dat het ongetwijfeld de Kogge uit Bremerhaven moet zijn geweest. Het kraaiennest diende vroeger om de radar te verbergen.
Kortom men weet de zeiler hier op waarde te schatten en het is dan ook niet meer als terecht dat er een monument bij de haven staat waar de zeiler letterlijk op een hoog voetstuk geplaatst wordt.
Ik lig momenteel in Sporthafen Düsternbrook, algemeen beter bekend als de oude Olympiahafen van de omstreden spelen van 1936. Een jachthaven met vier havenkommen waarvan er een de bijnaam “Miljonairsbekken” draagt. Helaas lig ik daar niet.
In de korte tijd dat ik hier ben is mij wel opgevallen dat watersport geen kwestie is van vrijblijvend vermaak, maar een serieus te nemen aangelegenheid vertegenwoordigd.
Bijvoorbeeld de Kieler Yacht Club zit tegenover deze jachthaven in een kapitaal pand en heeft eigen hotel en restaurantfaciliteiten. Dat is niet uitzonderlijk want ook de roeivereniging en zelfs de kanovereniging hebben een eigen restaurant. Er is een gerenommeerde Brittish Yacht Club. Ook de marine, nadrukkelijk aanwezig in Kiel heeft haar eigen clubgebouwen en jachthaven.
Belangrijker en leuker om te constateren is dat de jeugd enthousiast gemaakt wordt voor de watersport.
In de Germaniahafen liggen historische vaartuigen. Een groepje kinderen krijgt van een van de schippers uitleg over de verschillende schepen en waarvoor ze gebruikt werden.
Er is en promotiekamp opgezet waar veel pret valt te beleven in, op de watersport geïnspireerde, attracties. Bovendien kan de jeugd meezeilen op een zeilsloep of aan boord van klassieke tweemaster, kanoles krijgen of met een rubberboot een rondje haven maken. Wat opvalt bij de doe-activiteiten is dat de kinderen heel gedisciplineerd zijn en de instructeurs uiterst serieus. Het nieuwe leren heeft hier zeker nog geen intrede gedaan. Kort samengevat, Disziplin, Ordnung muss sein und mann muss etwas lernen.
Toen ik hier aankwam woei het bij vlagen 7 bft en meer. Er werd gezeild door cadetten van de marine in tweemastsloepen tot de boorden bijna onderwater stonden. Maar ook ’s avonds gingen ook uit de jachthaven waar ik lig verschillende open boten zonder motor het water op. Nog even zeilen na het werk.
Bij het scheepvaartmuseum liggen een aantal historische schepen waaronder een kogge, een type schip dat in de middeleeuwen werd gebruikt voor het vervoer van goederen tussen de Hanzesteden. Ik heb een leuk praatje met een van de bemanningsleden die ook de Kamper kogge goed kende. Hij had ook nog een vraag aan mij: “Hoe spreek je IJmuiden uit?” Hij zal thuis nog een oefenen. Ik zei dat ik op het IJsselmeer een onbekende kogge, met kraaiennest, tegenkwam die naar Sail Kampen op weg was. Hij zei dat het ongetwijfeld de Kogge uit Bremerhaven moet zijn geweest. Het kraaiennest diende vroeger om de radar te verbergen.
Kortom men weet de zeiler hier op waarde te schatten en het is dan ook niet meer als terecht dat er een monument bij de haven staat waar de zeiler letterlijk op een hoog voetstuk geplaatst wordt.
