Pagina's

25.8.07

Langs een omweg naar huis





Texel
Het schapeneiland presenteert zich in Oudeschild met rondvaarten op garnalenvisserboten, schapenvachten en volksdansen. Per fiets naar Oosterend en de Cocksdorp. Langs de duinen, de Sluftervallei met Lamsoor en andere zoutminnende planten, de Koog en Den Burg terug naar Sielesâlt. Windkracht 7 Bft. houdt ons de dag daarna op het eiland. Een dag die wij benutten om Oudeschild te verkennen en naar de Berg te lopen via het Skillepad.

Medemblik
De volgende dag is de wind heel erg afgezwakt. En in plaats van de NO wind waait er een ZO wind. Af en toe zeilend en af en toe met ondersteuning van de motor bereiken wij de Oosterhaven van Medemblik waar wij bevriende zeilers ontmoeten die wij al 2 jaar niet meer gezien hebben.

Dit weekend wordt de 24-uurs wedstrijd op het IJsselmeer gehouden. Er wordt gestart in tal van plaatsen rond het IJsselmeer en Markermeer. Maar na 24 uur finishen ze allemaal in Medemblik. Wij hebben het allebei al een paar keer mee gemaakt en het binnenkomen van 1000 of meer schepen is een feest. Daar gaan wij echter niet op wachten.

Volendam
De ochtend begint met een zonnetje en met ochtendnevel. Eenmaal op het water lost de nevel niet op maar wordt de mist steeds dikker. Op kanaal 10 geeft de beroepsvaart steeds door waar ze zich bevinden. Een trimaran blijft maar achter ons hangen in de overtuiging dat wij weten waar wij ons bevinden. En dat is ook zo. Hoe dichter wij bij het Krabbersgat komen, de invaart naar Enkhuizen, hoe meer wij moeten opletten omdat het aantal in- en uitvarende schepen snel toeneemt. In de haven van Enkhuizen stoppen wij voor de lunch in afwachting van beter zicht. Na de lunch is het zicht weer meer dan voldoende en met een heel zacht windje uit noordelijke richtingen sleept de halfwinder ons richting Volendam.

Als zeiler Volendam bezoeken is een totaal andere ervaring dan een bezoek als dagjesmens. Je bent deel van het decor en je blijft ook nadat de bezoekers vertrokken zijn. Dat geeft een ander gevoel dan wanneer je hier wat rondslentert met een ijsje en een camera. Sinds de brand in het Hemeltje lopen wij hier ook nooit meer helemaal onbevangen rond. In de haven is het een gezellig rommeltje van schepen. Motorboten, zeiljachten, botters, een boot van de bruine vloot, speedboten en boten volgeladen met toeristen die naar Marken gaan, zorgen voor afwisseling.

Dit seizoen is er een nieuwe jachthaven geopend aan het einde van het dorp. Behalve een grote luxe haven voor 500 boten is er ook een compleet dorp met vakantiewoningen, restaurants en aan de jachthaven gerelateerde bedrijven omheen gebouwd. De huizen zijn in Volendammerstijl met puntdaken met rooie pannen, witte buitentrappen die naar een balkon met een stevig hek er omheen voeren. Door verschillen in de gevelkleuren en door verschillende typen woningen steeds anders te combineren wordt voorkomen dat het een saai geheel wordt. Het havenkantoor springt eruit, niet alleen omdat het midden op een brede steiger, zeg maar houten boulevard, staat maar ook door zijn afwijkende uiterlijk. Hoe mooi ook, het blijft namaak én het mist een ziel.
Lelystad-haven
Wij liggen als vierde schip aan de buitenkant afgemeerd. De buren wekken ons om kwart voor acht ze willen over tien minuten weg om voor twaalf uur een brug bij Haarlem te halen. Dat wordt racen.
De zomer laat zich nog even van zijn beste kant zien. Gisteren én vandaag kan de halfwinder gezet worden iets wat al maanden niet mogelijk was. Een heerlijk windje uit de goede hoek en zonnig weer. Meer kun je als zeiler niet wensen. Wij ankeren enige tijd bij Lelystad haven om te zwemmen en te testen of het mogelijk is om met de combinatie windvaan en telescopische zwemtrap veilig aan boord te komen. De test bewijst dat dit ook in de praktijk mogelijk is. Wij brengen de nacht door in Lelystad haven. Morgen de laatste vaardag.