Dokkum
An is jarig!! De kajuit heb ik versierd met landenvlaggetjes. Na een bezoek aan de bakker voor brood en taartjes gooien wij los om in konvooi door Dokkum te varen en verder door de Dokkumer Ee naar Birdaard. Daar zijn wij tegen koffietijd. Wij leggen de boot even stil om koffie met gebak te consumeren. Het is stil in het dorp. Af en toe gaat er een deur open en wandelt er iemand langs de vaart. Er wordt gegroet. Wat een rust in zo’n Fries dorp.
Harlingen
Verder naar Leeuwarden. Altijd leuk om even door de stad te varen met een aantal prachtige plekken. Alleen te veel bruggen. Dan nog het stuk van Leeuwarden via Franeker naar Harlingen. Het waait regelmatig 7 Bft. wat het wachten voor een brug tot een geconcentreerde opgave maakt. Voor je het weet krijgt de wind greep op het schip en lig je omgedraaid. In de Noorderhaven in Harlingen is nog plaats genoeg. De schipper van de Contest 35 uit Maastricht heeft net als ik, ook in Zweden gevaren. Bij nader inzien heb ik de boot zelfs zien varen bij Södertälje en hebben wij elkaar bezwaaid.
Het verjaardagsdiner vindt plaats bij “de Gastronoom”. Heerlijk gegeten! Een feest voor de smaakpapillen en reukorganen. Met allerlei amuses en verfijnde gerechten.
Vrijdagochtend. De wind is een stuk minder dan gisteren. Ik ben wat te onrustig om tot na hoogwater te wachten. Dus gaan wij ruim voor hoogwater de haven uit. De brugwachter roept; “Vol gas, want de sluisdeuren gaan dicht!”. Om de binnenstad van Harlingen voor overstroming te behoeden worden bij extreem hoog water de sluisdeuren gesloten. Mooi op tijd buiten, anders duurt het zeker 2 uur voor ze weer opengaan. Na de Pollendam gaan wij zeilen met dubbelgereefd grootzeil en fok. In de Blauwe Slenk moeten wij kruisen maar daarna is het bezeild. De haven van Terschelling heeft plaats genoeg.
Terschelling
Op de heuvel bij het Groene Strand staat het beeld van een vrouw die over de zee naar de horizon staart. De zee ligt er vredig bij vanochtend. Het is opkomend water. De catamaran die hier is drooggevallen, drijft alweer. Zeilboten varen langzaam tegen de vloedstroom naar de Slenk. Een kite-surfer prutst nog wat aan de lijnen van zijn vlieger, in afwachting van voldoende water. Wandelaars zwermen uit over de grote zandvlakte. De snelle veerboot stoomt richting Harlingen. Wij fietsen naar de Waddendijk richting Oosterend. Groepen bonte steltlopertjes zitten dicht bijeen te kwetteren op een zandplaat, wachtend tot het water weer gaat zakken. Een wulp vliegt op. Donkere wolken komen snel naderbij. Om een nat pak te voorkomen gaan wij thee drinken bij Hessel’s Groene Weide in Hoorn.
Het zal zo’n twee jaar geleden zijn dat er een of meer containers met sportschoenen aanspoelden op het strand van Terschelling. Daarna werden ze overal te koop aangeboden. Ook nu nog zie je af en toe de schoenen te koop of op een ludieke manier te kijk gezet.
De nazomer tooit zich met oranje bessen van de lijsterbes en bloeiende heidevelden. Het paars steekt prachtig af tegen het matgroen van de duinen.
Bij het “Amsterdamsche Koffijhuis” zit je altijd met anderen aan tafel. Niks met z’n tweeën aan een tafeltje van vier. En dat is, naast het prima eten, juist het leuke van deze tent. Het pakt vrijwel altijd goed uit. Zo ook vanavond waar wij in een geanimeerd gesprek raken met een stel uit Tilburg. Hij psycholoog en zij docente aan het Albeda college in Rotterdam.
De Hippo is een Amerikaans schip dat op Borkum naast ons lag. De eigenaar heeft het zelf gebouwd en is er in 1990 mee overgestoken naar Europa. Sindsdien vaart hij ieder jaar 4 maanden in Europese wateren en laat het schip overwinteren in de haven waar hij het seizoen eindigt. Hij heeft een eigen bedrijf dat kennelijk voldoende inkomsten genereert zo goed georganiseerd is dat hij een kwart jaar weg kan blijven. Sinds Borkum komen wij ze regelmatig tegen zo ook op Terschelling.
An is jarig!! De kajuit heb ik versierd met landenvlaggetjes. Na een bezoek aan de bakker voor brood en taartjes gooien wij los om in konvooi door Dokkum te varen en verder door de Dokkumer Ee naar Birdaard. Daar zijn wij tegen koffietijd. Wij leggen de boot even stil om koffie met gebak te consumeren. Het is stil in het dorp. Af en toe gaat er een deur open en wandelt er iemand langs de vaart. Er wordt gegroet. Wat een rust in zo’n Fries dorp.
Harlingen
Verder naar Leeuwarden. Altijd leuk om even door de stad te varen met een aantal prachtige plekken. Alleen te veel bruggen. Dan nog het stuk van Leeuwarden via Franeker naar Harlingen. Het waait regelmatig 7 Bft. wat het wachten voor een brug tot een geconcentreerde opgave maakt. Voor je het weet krijgt de wind greep op het schip en lig je omgedraaid. In de Noorderhaven in Harlingen is nog plaats genoeg. De schipper van de Contest 35 uit Maastricht heeft net als ik, ook in Zweden gevaren. Bij nader inzien heb ik de boot zelfs zien varen bij Södertälje en hebben wij elkaar bezwaaid.
Het verjaardagsdiner vindt plaats bij “de Gastronoom”. Heerlijk gegeten! Een feest voor de smaakpapillen en reukorganen. Met allerlei amuses en verfijnde gerechten.
Vrijdagochtend. De wind is een stuk minder dan gisteren. Ik ben wat te onrustig om tot na hoogwater te wachten. Dus gaan wij ruim voor hoogwater de haven uit. De brugwachter roept; “Vol gas, want de sluisdeuren gaan dicht!”. Om de binnenstad van Harlingen voor overstroming te behoeden worden bij extreem hoog water de sluisdeuren gesloten. Mooi op tijd buiten, anders duurt het zeker 2 uur voor ze weer opengaan. Na de Pollendam gaan wij zeilen met dubbelgereefd grootzeil en fok. In de Blauwe Slenk moeten wij kruisen maar daarna is het bezeild. De haven van Terschelling heeft plaats genoeg.
Terschelling
Op de heuvel bij het Groene Strand staat het beeld van een vrouw die over de zee naar de horizon staart. De zee ligt er vredig bij vanochtend. Het is opkomend water. De catamaran die hier is drooggevallen, drijft alweer. Zeilboten varen langzaam tegen de vloedstroom naar de Slenk. Een kite-surfer prutst nog wat aan de lijnen van zijn vlieger, in afwachting van voldoende water. Wandelaars zwermen uit over de grote zandvlakte. De snelle veerboot stoomt richting Harlingen. Wij fietsen naar de Waddendijk richting Oosterend. Groepen bonte steltlopertjes zitten dicht bijeen te kwetteren op een zandplaat, wachtend tot het water weer gaat zakken. Een wulp vliegt op. Donkere wolken komen snel naderbij. Om een nat pak te voorkomen gaan wij thee drinken bij Hessel’s Groene Weide in Hoorn.
Het zal zo’n twee jaar geleden zijn dat er een of meer containers met sportschoenen aanspoelden op het strand van Terschelling. Daarna werden ze overal te koop aangeboden. Ook nu nog zie je af en toe de schoenen te koop of op een ludieke manier te kijk gezet.
De nazomer tooit zich met oranje bessen van de lijsterbes en bloeiende heidevelden. Het paars steekt prachtig af tegen het matgroen van de duinen.
Bij het “Amsterdamsche Koffijhuis” zit je altijd met anderen aan tafel. Niks met z’n tweeën aan een tafeltje van vier. En dat is, naast het prima eten, juist het leuke van deze tent. Het pakt vrijwel altijd goed uit. Zo ook vanavond waar wij in een geanimeerd gesprek raken met een stel uit Tilburg. Hij psycholoog en zij docente aan het Albeda college in Rotterdam.
De Hippo is een Amerikaans schip dat op Borkum naast ons lag. De eigenaar heeft het zelf gebouwd en is er in 1990 mee overgestoken naar Europa. Sindsdien vaart hij ieder jaar 4 maanden in Europese wateren en laat het schip overwinteren in de haven waar hij het seizoen eindigt. Hij heeft een eigen bedrijf dat kennelijk voldoende inkomsten genereert zo goed georganiseerd is dat hij een kwart jaar weg kan blijven. Sinds Borkum komen wij ze regelmatig tegen zo ook op Terschelling.
