Opnieuw prachtig weer als wij uit Spodsbjerg vertrekken. Een heel licht briesje voert ons naar het zuiden. Doordat de stroom tegenstaat maken wij maar zeer geringe voortgang. Dus starten wij de motor. En zo af en toe zeilend af en toe op de motor ronden wij de punt van Langeland. Het haventerrein van Bagenkop is sterk veranderd. Ruim twintig jaar geleden was ik hier met Henk en Els met de Kaïros. Wij kwamen ’s avonds tegen half elf aan. Ik ging in het donker de kant op en belandde in een zomerkermis. Een kakofonie van geluiden en lichten. Tenten met daarin visetende en bierdrinkende Denen. Een taal waar ik geen touw aan vast kon knopen. Kortom een vervreemdende ervaring, deze eerste kennismaking met Denemarken. Maar nu wordt er gebouwd op het haventerrein. Reeksen houten huisjes met puntdaken hoewel deze enige gelijkenis vertonen met die in Stavoren gebouwd zijn, vind ik deze authentieker vanwege de houten buitenkant. Er is ook een vuurtorenachtige uitkijktoren gebouwd in dezelfde stijl. Als wij op de omloop staan komt de Hendrika Berends, met als thuishaven Kampen, de haven binnenvaren. De haven doet gezellig aan. Het aandeel van de vissersboten is geslonken. Terwijl het aantal amateur-vissers en zeilers is toegenomen. De haven is een goede uitvalshaven naar Kiel.
Wij worden gewekt door hamergeluiden en de onvermijdelijke radio van de bouwvakkers die al om half zeven op de steigers staan. Terwijl An inkopen doet van de laatste Deense kronen maak ik het schip vaarklaar. Afscheid van Denemarken. Afscheid van Scandinavië. Pal voor de wind gaat het, met halfwinder en grootzeil ieder aan een kant uitgezet. Maar na een paar mijl kakt de wind helemaal in en starten wij “het maschien”. Vlak voor de grote lichtopstand voor de Kieler Fjord dreigt nog een confrontatie met een militair patrouillevaartuig, maar een uitwijkmanoeuvre mijnerzijds deëscaleert de situatie tot normale proporties. Er wordt vriendelijk gezwaaid. Laboe is een aardige badplaats met goede ligplaatsen.
Wij worden gewekt door hamergeluiden en de onvermijdelijke radio van de bouwvakkers die al om half zeven op de steigers staan. Terwijl An inkopen doet van de laatste Deense kronen maak ik het schip vaarklaar. Afscheid van Denemarken. Afscheid van Scandinavië. Pal voor de wind gaat het, met halfwinder en grootzeil ieder aan een kant uitgezet. Maar na een paar mijl kakt de wind helemaal in en starten wij “het maschien”. Vlak voor de grote lichtopstand voor de Kieler Fjord dreigt nog een confrontatie met een militair patrouillevaartuig, maar een uitwijkmanoeuvre mijnerzijds deëscaleert de situatie tot normale proporties. Er wordt vriendelijk gezwaaid. Laboe is een aardige badplaats met goede ligplaatsen.
