Pagina's

30.4.07

Vlieland nostalgisch eiland


Koninginnedag op Vlieland wordt gevierd zoals vroeger bij ons op het dorp. Met een aubade voor de burgemeester, fanfare, volksdansen en spelletjes voor de kinderen. Vlieland is een eiland met een nostalgische sfeer. Er is zo weinig te doen dat het aantrekkelijk wordt. Je hoeft niks maar dat geeft alle ruimte om te genieten van strand, zon, zand en zee. Het heeft nog steeds de sfeer van vroeger. Vonne van de Meer heeft in haar boeken, “Eilandgasten en “De Avondboot”, die atmosfeer prachtig weergegeven. Sommige vakantiehuisjes roepen beelden op van een naoorlogse idylle. De laatste jaren wordt er wel nieuw gebouwd en gerenoveerd. Ondanks een trend naar trendy blijft de sfeer van een ouderwetse badplaats uit vervlogen zomers. Het roept beelden op van gezinnen die met de bolderkar naar het strand gaan om te vliegeren en kuilen te graven.

De Vliehors Expres is een terreinvoertuig om de Vliehors, de westelijke zandvlakte van het eiland met het reddingshuisje, te bezoeken. Ook voor de mensen die niet in het voertuig zitten valt er iets te genieten want, in het profiel van de achterbanden zijn dichtregels gesneden. In het natte zand staat te lezen:
“Door geen mens gestoord neemt de zee het laatste woord”
“Wat de diepste indruk maakt wordt door water aangeraakt”
“Breng gedachten vol verlangen naar het stille strand”
“Schrijf ze duizend stille malen tussen duizend korrels zand”

In de oude schuur van de reddingsboot heeft Petra Voots haar atelier en expositieruimte. Ze schildert de poëzie van het eiland. Haar schilderijen dragen titels als zee, samen, rust, mensen, hout en boot.