De volgende ochtend kunnen wij om 7 uur meteen de Lorentzsluis invaren. Het traject naar Harlingen, de Boontjes, ligt pal in de wind. In de sluis heb ik al een rif gestoken en in de voorhaven het grootzeil gezet. Al motorend met het grootzeil als steunzeil, stomen wij naar Harlingen. Daar gaat de fok erbij en met zeven soms acht knopen stuiven wij langs de Pollendam. Het lastigste gedeelte is de West-Meep. Stroom en wind tegen dwingen ons steeds opnieuw om nog een slag te maken. Het is vooral de stroom die ons zijwaarts wegzet waardoor wij de invaart van de Slenk nog even moeten uitstellen.
In de jachthaven is genoeg plek. Wij kunnen zelfs nog op "A-lokatie" liggen. Normaal lig je met je boot langs de steiger. Is de steiger vol dan meer je langszij van een ander schip. Als het heel erg druk is kunnen er zo wel vijf of soms zes schepen naast elkaar liggen. Oerol is zo' n drukke periode dus dat wordt "stapelen". Wie aan de steiger ligt krijgt dan de bemanningsleden van alle naastgelegen jachten over dek. Niet iedereen is even bedreven in het nemen van de zeerelingen, geruisloos over dek lopen of hoe kom je van of aan boord. Op de "A-lokatie" heb je daar geen last van want daar liggen alle schepen weliswaar ook naast elkaar maar met de boeg/spiegel naar de steiger, waardoor iedereen vanaf het eigen schip direct op de steiger kan stappen.
