Reigers en zaagbekken

“Brandaris hier zeiljacht Sielesâlt.” “Sielesâlt, zegt u het maar.” “Van de zeilboot die gisteravond binnenkwam hoorden wij dat er ijs lag in de haveningang. Kunt u daarover iets zeggen?” “Nou er ligt wel wat ijs in de haven maar buiten de haven is alles ijsvrij.” “OK, bedankt.”

De wind die vannacht nog zo hard woei dat Anneke er niet van kon slapen is afgezwakt naar 5 Beaufort. De kou in combinatie met de wind zorgt voor een gevoelstemperatuur van 10 graden onder nul. Behalve de vele lagen kleding heb ik dit keer bij wijze van experiment ook mijn voeten extra ingepakt met beschermende folie tegen onderkoeling. De wind heeft het ijs, voornamelijk papijs, op een aantal plaatsen tegen de kade gestuwd. In de kom van de veerbotensteiger zetten wij het gereefde grootzeil.

Het opspattende buiswater bevriest op de ramen van de buiskap en op het dek. Eenmaal op de West- Meep kan de fok erbij en ondanks de stroom tegen maken wij goede voortgang. Een zeehond kijkt ons nieuwsgierig aan en duikt weer onder. Anneke serveert koffie, soep en boterhammen met pindakaas vanuit de kombuis. Als ik het heel koud heb, ga ik even naar binnen om weer op temperatuur te komen. De wc is dan de favoriete plek. De heteluchtverwarming blaast zoveel warme lucht in de relatief kleine ruimte dat het een Finse sauna wordt. Een soort saferoom tegen de kou.

Zowel voor als na de sluis van Kornwerderzand zijn het de enorme aantallen zaagbekken die voor afleiding zorgen. Bij de invaart naar Makkum staan tientallen kleumende reigers tussen het riet. Uit de wind en in de zon trachten ze een beetje warm te blijven.

Ik ben benieuwd of wij onze vaste plek kunnen bereiken. Halverwege het toegangskanaal verspert een plak ijs de doorvaart. Omzichtig, snelheid minderend, naderen wij de ijsrand. Anneke stoot met de pikhaak door de niet al te dikke ijslaag en al snel is er een doorgang geforceerd. Mijn vrees dat de hele havenkom dicht zou liggen komt niet uit, al is wel de helft van onze box bedekt met ijs. Maar Anneke weet ook dit laatste obstakel voortvarend in stukken te hakken.

Met een etentje in It Posthûs laat ik mij omkopen om nog een nacht aan boord door te brengen. Het eten is heerlijk maar ik moet wel het gelag betalen.

Reigers in het riet

Eidereend

IJsrand haven West-Terschelling

Zaagbekken