Volgens de KNMI is de gevoelstemperatuur hier -6,4 graden. De steiger zit vol kleumende meeuwen die als dank voor het aangenaam verpozen de havenmeester hebben opgescheept met de eindproducten van hun spijsvertering. De boot van de Zeezeilers van Marken is de tweede boot die is binnengekomen.
Volgens Johan de havenmeester kunnen wij, met wat geluk, vanavond voor het eerst douchen in de geheel gerenoveerde sanitaire ruimte. Zonder donatie van euro's, want naast vrij douchen is ook het gebruik van water, elektriciteit en wi-fi voortaan in het havengeld inbegrepen.
De strandtent bij paal 8 moet nog opgebouwd worden. Fietsen met deze koude oostenwind trekt ons niet aan. Laten wij maar gaan wandelen. Dat blijkt een goed idee want zo komen wij op plekken die wij in al die jaren Terschelling nog nooit gezien hebben. Vlakbij West is een prachtig glooiend heidelandschap. Verborgen landjes zijn privé paradijsjes.
Het groene strand lijkt wel een zoutvlakte met al dat witbevroren schuim. Een grote groep steltlopertjes foerageert op de waterlijn. Af en toe vliegen ze op en vormen met zijn allen een wolk die gracieus van kleur en vorm verandert om even verder weer neer te strijken.
Tegen zonsondergang is er geen mooiere plek dan de serre van de Walvis. Een enkele veerboot die aankomt of afvaart. De uitgestrektheid van het groene strand en het wad waar de eerste rode en groene iso's beginnen te knipperen terwijl de lucht purper kleurt boven de Noordsvaarder. Vlieland op de horizon met het licht van vuurtoren.
 |
| Steiger domein van de meeuwen |
 |
| Bevroren schuim op het Groene Strand |
 |
| Waadvogels boven het wad |
